eikenhout en acryl voetstuk ‘Pierre Poujol’ ca 100 cm hoog.
Augustus 2022
In vervolg op mijn vorige bericht nu nog een paar beelden die hier de afgelopen weken zijn ontstaan. Lopende door de bossen en over de heuvels begint het maken van een beeld met het vinden van een grondvorm. Ik zie een tak, een stuk hout, een stronk en door lichtspel van het bladerdek en wisselende wolkenluchten zie ik een mogelijke uitwerking.
eikenhout en acrylverf, voetstuk ‘Pierre Poujol’ hoogte ca 60 cm.
Werken in oud hout betekent weghalen en andere wegen inslaan dan wat je in eerste instantie denkt te gaan maken, maar dat is nu juist het creatieve proces. Uit de georganiseerde chaos ontstaat dan de grondvorm die ik dan met kleur uitwerk tot ook een voor mij verrassend resultaat.
eikenhout en acrylverf voetstuk ‘Pierre Poujol’ hoogte ca 40 cm.
Nog steeds vind ik dat de middeleeuwse beeldsnijder en beeldhouwer te weinig eer krijgt voor het scheppende werk, de vergulder en schilder van zijn beelden kregen meer waardering en een hogere vergoeding. Ik geef toe dat het kleurrijk voltooien van een werkstuk een meerwaarde heeft, maar zonder het beeld eronder is er toch niets, of hooguit een 2 dimensionaal object,
Deze “middeleeuwse” beelden zouden in in de 19e eeuw ongetwijfeld ook in loogbad ontkleurd worden.
Wout Koppers woont en werkt sinds 2011 een groot deel van het jaar als beeldhouwer in Hongarije. Zijn werk kenmerkt zich door een speelse benadering van het materiaal, met aandacht voor het verrassende detail. Hij maakt de keuze voor zijn onderwerpen vanuit kunsthistorische basis, vanuit de waarneming van zijn omgeving, vanuit mythologie en vanuit religie. Zowel op abstract als concreet niveau, soms heel intiem klein zoals in Annunciatie en soms groot zoals Aurora. In zijn serie Handen is zijn vrije benadering van het onderwerp goed zichtbaar. De acacia-stokken die in Zuid-Hongarije voor de wijnbouw worden gebruikt als steun voor de druiven krijgen door zijn aanpak een nieuw leven. In deze expositie staan beelden in hout, steen en brons. De kunstenaar aan het woord: “Ik ben afgestudeerd in 1977 en gaf 34 jaar les als docent in kunstvakken in het voortgezet onderwijs. In 1998 ben ik als kunsthistoricus afgestudeerd aan de Universiteit Utrecht. Verbeelding maakt het onzichtbare zichtbaar, creativiteit ontwikkelt de verbeelding. Ik zie verbeelding als de kracht om op creatieve wijze vorm te geven aan wat ik zie, denk en voel. Daarbij probeer ik het zichtbare en het onzichtbare tijdloos te maken. Vanuit het ruwe basismateriaal en mijn eerste aanzet kristalliseert de vormgeving uit en in interactie met het materiaal ontstaat de goed uitgebalanceerde eindvorm. Iedereen kijkt door een gekleurd glas naar de werkelijkheid en reacties van mijn publiek dragen bij aan de verdere ontwikkeling van mijn verbeelding. www.wout-koppers.eu
