Archief categorie: Achtergrondinformatie

Een nieuwe techniek

Juli 2022

Als beeldhouwer zoek ik steeds naar mogelijkheden om mijn werk zeggingskracht te geven, om te onderzoeken hoe ik verder kan komen in mijn techniek en daardoor beter kan communiceren in beeldtaal.
De keuze voor het materiaal hout is niet de gemakkelijkste die een beeldhouwer kan maken. Hout is een nu eenmaal een eigenzinnig materiaal en wanneer je als beeldhouwer denkt uitgewerkt te zijn, werkt het hout nog door. Nu zijn er van mijn  beelden een aantal die naar mijn mening te lang doorgaan met werken, één ervan is deze: Golf. Bij dit beeld echter wilde ik zelf het uiteindelijke uiterlijk bepalen en lange tijd heb ik gezocht naar een mogelijkheid om het met metaal te combineren.

Een van de redenen om een poosje in Zuid Frankrijk te gaan werken was een contact dat ik eerder dit jaar kreeg met een beeldend kunstenaar in Pézenas, Bruno Bergamesco.

In zijn galerie zag ik voorbeelden van hoe hij met metaal en hout werkt en van hem kon ik leren hoe ik beide materialen kan combineren. Na hernieuwde kennismaking heeft hij mij in zijn werkplaats laten zien hoe de techniek gaat en heb ik de grondbeginselen kunnen toepassen in een beeld dat ik speciaal daarvoor uit Nederland had meegenomen. Zoals dat gaat met hout, een houten beeld blijft werken; nu vind ik dat helemaal niet erg, omdat voor mijn gevoel een beeld nooit echt af is. Maar toch.

Dit beeld uit 2019/2020  heeft een paar jaar in mijn galerie in Hongarije gestaan. Eenmaal terug in Nederland kwam het in een heel andere temperatuur en vochtigheid te staan en de scheurvorming trad op, reden voor mij om dit beeld met metaal verder te bewerken.

 

Als vervolgproject hierop ga ik aan de gang met het beeld “zwanger”. Door in groot massief hout te werken loop je het risico dat bij niet juiste klimatologische omstandigheden droogscheuren ontstaan, nou dat ga ik dus binnenkort aanpakken.

Oorspronkelijk zag het beeld er zo uit, in 2015, nu, jaren  later ziet het er zo uit.

Zuid Franse invloeden, vervolg

eikenhout en acryl voetstuk ‘Pierre Poujol’ ca 100 cm hoog.

Augustus 2022

In vervolg op mijn vorige bericht nu nog een paar beelden die hier de afgelopen weken zijn ontstaan. Lopende door de bossen en over de heuvels begint het maken van een beeld met het vinden van een grondvorm. Ik zie een tak, een stuk hout, een stronk en door lichtspel van het bladerdek en wisselende wolkenluchten zie ik een mogelijke uitwerking.

eikenhout en acrylverf, voetstuk ‘Pierre Poujol’ hoogte ca 60 cm.

 

 

 

Werken in oud hout betekent weghalen en andere wegen inslaan dan wat je in eerste instantie denkt te gaan maken, maar dat is nu juist het creatieve proces. Uit de georganiseerde chaos ontstaat dan de grondvorm die ik dan met kleur uitwerk tot ook een voor mij verrassend  resultaat.

 

eikenhout en acrylverf voetstuk ‘Pierre Poujol’ hoogte ca 40 cm.

Nog steeds vind ik dat de middeleeuwse beeldsnijder en beeldhouwer te weinig eer krijgt voor het scheppende werk,  de vergulder en schilder van zijn beelden kregen meer waardering en een hogere vergoeding. Ik geef toe dat het kleurrijk voltooien van een werkstuk een meerwaarde heeft, maar zonder het beeld eronder is er toch niets, of hooguit een 2 dimensionaal object,
Deze “middeleeuwse” beelden zouden in in de 19e eeuw ongetwijfeld ook in loogbad  ontkleurd worden.

zuid Franse invloeden

Juli 2022

Heerlijk zo’n lang verblijf in het zuiden van Frankrijk. Elke dag lange wandelingen door het heuvelachtige gebied, genieten van de omgeving en een open oog voor het moois wat langs de paden ligt. Ik heb stenen geraapt en hout opgepakt. En, heel vooruitdenkend, ik had een setje van mijn favoriete beitels meegenomen.

Dit zijn drie van de zeven opbrengsten: een klein landschap in steen, een snaterende, en een hond.

Nieuwsgierig naar meer? Ik laat wel weer wat zien………..

Terug in Nederland

Januari 2022

Na een verblijf van 10 jaar ben ik teruggekeerd naar Nederland waar ik nu bezig ben met het realiseren van een atelier in Drenthe. Daar wil ik verder werken aan het uitbreiden van mijn collectie objecten. Die collectie omvat nu ruim 60 werken, beelden uit die collectie staan in Hongarije, Engeland, Frankrijk en Nederland. Hieronder staan een aantal objecten van mijn collectie, in steen hout en brons.

Over de „lonely” hand, in de Annunciatie in St. Reinhold’s Altaar in Warschau.

December 2016

In mijn blog van 18 november 2016 beschreef ik een deel van een altaarstuk, de Annunciatie,  dat ik zag in het nationaal museum in Warschau: …. “Achter de engel met de banderol is een bed te zien en op de rand van het bed zie ik een klein handje.

afbeelding 1

Ik heb geen idee waarom, of van wie dit handje is […] Ik hoop antwoord te krijgen van de conservator van dit museum aan wie ik over dit handje een vraag heb gesteld. […] Het is bekend dat in de middeleeuwen de Antwerpse kunstenaars die lid waren van het Lucas gilde een keurmerk moesten aanbrengen, in de vorm van een handje! Het zou kunnen dat Jan de Molder, de maker van dit werk, koos voor een ruimtelijke weergave. Mogelijk als bewijs van zijn vakmanschap en om te voldoen aan de keurmerk eisen van het Lucasgilde.

afbeelding 2

Dr.Margaret Kochanowska, van de Collection of medieval Art van het Nationaal Museum schreef mij: Dit handje is als symbolisch element verklaarbaar als weergave van een niet aanwezige figuur. Gezien de beperkte ruimte op dit panel veronderstelt men dat de maker/opdrachtgever voor deze oplossing heeft gekozen. Een vergelijkbare verwijzing is te zien in het centrale paneel van dit altaar waar linksonder in beeld en paar schoenen als symboliek voor een figuur staan.

Waar komt deze symboliek vandaan?

 

In de uitbeelding van de Annunciatie is een eeuwenlange ontwikkeling gaande. Oorspronkelijk, strikt volgens het evangelie van Lukas (1,26-38), worden alleen de aartsengel Gabriël en de maagd Maria afgebeeld.

Vanaf de vroege middeleeuwen komen er iconografische elementen bij. Eerst de stralenbundel vanuit de hemel,  en later de duif als weergave van de heilige geest. In de ontwikkeling daarna zie je dan God de vader afgebeeld in de wolken, die de duif en het Jezuskind naar Maria stuurt. Er komen weer later allerlei elementen bij, bijvoorbeeld in de interieurs met tal van symbolieken. Ook engelen die Gabriel bijstaan, vaak kleiner in formaat, maar zij waren dan ook minder belangrijk dan de hoofdpersonen.

Verondersteld wordt nu, dat het handje toebehoort aan zo’n hulpengel, maar dat, gezien de beperkte ruimte, is volstaan met een symbolische verwijzing. Voor een historisch overzicht klik hier

[slideshow_deploy id=’2099′]