Wout Koppers woont en werkt sinds 2011 een groot deel van het jaar als beeldhouwer in Hongarije. Zijn werk kenmerkt zich door een speelse benadering van het materiaal, met aandacht voor het verrassende detail. Hij maakt de keuze voor zijn onderwerpen vanuit kunsthistorische basis, vanuit de waarneming van zijn omgeving, vanuit mythologie en vanuit religie. Zowel op abstract als concreet niveau, soms heel intiem klein zoals in Annunciatie en soms groot zoals Aurora. In zijn serie Handen is zijn vrije benadering van het onderwerp goed zichtbaar. De acacia-stokken die in Zuid-Hongarije voor de wijnbouw worden gebruikt als steun voor de druiven krijgen door zijn aanpak een nieuw leven. In deze expositie staan beelden in hout, steen en brons. De kunstenaar aan het woord: “Ik ben afgestudeerd in 1977 en gaf 34 jaar les als docent in kunstvakken in het voortgezet onderwijs. In 1998 ben ik als kunsthistoricus afgestudeerd aan de Universiteit Utrecht. Verbeelding maakt het onzichtbare zichtbaar, creativiteit ontwikkelt de verbeelding. Ik zie verbeelding als de kracht om op creatieve wijze vorm te geven aan wat ik zie, denk en voel. Daarbij probeer ik het zichtbare en het onzichtbare tijdloos te maken. Vanuit het ruwe basismateriaal en mijn eerste aanzet kristalliseert de vormgeving uit en in interactie met het materiaal ontstaat de goed uitgebalanceerde eindvorm. Iedereen kijkt door een gekleurd glas naar de werkelijkheid en reacties van mijn publiek dragen bij aan de verdere ontwikkeling van mijn verbeelding. www.wout-koppers.eu

Wat is er weer een prachtige tentoonstelling in onze galerie. De abstracte houten beelden van Wout Koppers en de gemengde technieken van Irene van den Bos. De expositie laat het leven zien van het verleden en het heden. De moeite waard om te komen bezoeken, de expositie is nog open tot en met 17 december 2022.

Vanaf 21 november staat mijn werk in galerie ‘dekleinetoonzaal’ in Huizen.

Na de goed bezochte opening heb ik al heel wat mensen gesproken in de galerie en het is elke keer opnieuw fijn om van gedachten te wisselen over het gemaakte werk.

Ik ben heel tevreden over de wijze waarop Simone, de galeriehoudster mijn werk heeft opgesteld, mooi uitgelicht en ruim geplaatst,  het doet recht aan de ruimtelijke werking van mijn beelden.

Nog twee weken en dan is deze happening over, de expositie eindigt op 17 december.

In het gemeentehuis van de Bel gemeente, locatie Eemnes opent 6 oktober 2022,  een expositie met als onderwerp ‘Erfgooiers.’

Het is elke keer weer een uitdaging om van een blok ruw materiaal een vorm te maken die beantwoordt aan …. Ja, aan wat? Aan een opdracht, aan de uitwerking van een thema, aan een emotie en soms aan gewoon iets maken, hoewel, bij het werken in hout is niet zo gauw iets gewoon, daarvoor is het materiaal te eigenzinnig.

Inspiratie bij het thema  Erfgooier is dit schilderij van Hart Nibbrig:  In dit werk geeft hij door de grove vormen zijn indruk van het harde boerenbestaan.

       Ferdinand Hart Nibbrig  De drie gebroeders,  Gert Jan en Teus de Leeuw 1908

Bij het nadenken over het thema De natuur van de Erfgooiers ben ik uitgegaan van het ontginnen van het bouwland, het zware handwerk.

Voor de uitwerking heb ik gekozen voor een grote grove hand die dit harde werk uitdrukt, maar ook de steun die hij daarbij nodig heeft van de volgende generatie om het werk voort te zetten, weergegeven door de kleine hand. Het geheel is uit één stuk acacia gemaakt.

Titel:      Handwerk.       Materiaal: Acacia, tin,         Afmetingen: 62x20x20 cm

Nieuwe expositie in Den Haag.

Augustus 2020

In de beeldhouwwinkel in Den Haag is van 1-19 september een expositie van drie dimensionaal werk, dit ter gelegenheid van hun 25 jarig bestaan.

Ik behoor tot een der genodigden om te exposeren, binnen het thema Verandering.

Mijn hele collectie werk ademt verandering, van ruw materiaal tot vormgegeven verbeelding. Voor deze expositie heb ik gekozen voor een sterke vertegenwoordiger van dit thema, het beeld Kringloop.

In dit beeld is goed mijn aanpak te zien van hoe ik werk: de ruimtelijke aanpak, het verrassende detail en de aandacht die ik van de  kijker vraag om vormen te zien die zich pas bij een langer kijken openbaren.

Het beeld is van wilgenhout, 63 cm hoog en gemaakt in 2008, het staat op een vlak voetstuk van donker graniet.